Publikacje i projekty
Instytut prowadzi otwartą politykę publikacyjną — wszystkie kluczowe prace są publicznie dostępne:
📄 Przestrzeń nieoznaczoności jako fundament geometrii czasoprzestrzeni
📄 Fundamentalna rola świadomości i intencji w strukturze rzeczywistości
📄 Rozszerzenie cyklicznej kosmologii konforemnej Rogera Penrose’a — nowa koncepcja czarnych dziur i mechanizm przejścia
📄 Twistor jako struktura potencjalności — reinterpretacja ontologiczna geometrii Penrose’a w świetle przestrzeni nieoznaczoności
📄 Zespolony kod struktury Wszechświata. Ontologiczne równanie rzeczywistości
📄 Liczba urojona jako ontologiczna struktura rzeczywistości
Poniższe prace są częścią większego projektu, który podejmuje kilka Problemów Milenijnych poprzez niezależne, formalne rozwiązania zgodne z klasycznymi standardami matematycznymi. (w miarę jak będą postępowały prace będziemy publikowali kolejne pozycje)
- Spektralna symetria deformacyjna funkcji dzeta. Nowe podejście do hipotezy Riemanna przez strukturę przestrzeni zespolonej
- Operator spektralny D̂ i funkcja dzeta Riemanna: Formalna spektralna rekonstrukcja hipotezy Riemanna
- Operator spektralny z luką dodatnią. Rekonstrukcja problemu masy w teorii Yang–Millsa
W przygotowaniu — nowe publikacje rozwijające model matematyczny teorii oraz jego zastosowania w neuropsychologii.
Ontologiczne rozumienie świadomości
W modelu rozwijanym w Instytucie Nauk Interdyscyplinarnych im. Rogera Penrose’a, pojęcie „świadomości” nie odnosi się do umysłu człowieka ani do procesów subiektywnego doświadczenia w klasycznym, psychologicznym sensie.
Świadomość w tym ujęciu jest zorganizowaną, nielokalną strukturą informacyjną stanowiącą poziom fundamentalny rzeczywistości — poziom, z którego wyłaniają się procesy czasoprzestrzenne i zjawiska fizyczne.
Nie jest to podejście antropocentryczne ani ezoteryczne.
Nie zakłada, że umysł ludzki „tworzy świat” w sensie psychicznym.
Model opiera się na pojęciu przestrzeni nieoznaczoności (Φ) jako poziomu przedrzeczywistego, w którym wszystkie potencjalności współistnieją w stanie informacyjnym. Świadomość rozumiana jest jako aspekt organizacji tego pola — struktura, która umożliwia wyłanianie się rzeczywistości w postaci zjawisk fizycznych.
W tym ujęciu, intencja działa jako operator — nie jako siła woli jednostki, lecz jako mechanizm organizacji w polu Φ.
Rzeczywistość nie jest tworzona „przez ludzkie myśli”, lecz wyłania się z fundamentalnego poziomu informacyjnego w wyniku procesów, które mogą być opisane formalnie w ramach rozwijanej teorii.